Srpski pokret Dveri Novi Sad svojim sugrađanima čestita Dan Grada. Dan kada je pre 270 godina carica Marija Terezija potpisala „Povelju slobodnog kraljevskog grada“.
Smatramo da je ovo prava prilika da ukažemo na nedomaćinsko ponašanje odgovornih u gradskoj vlasti za rušenje najstarijih zgrada velike istorijske vrednosti zarad gradnje, nekontrolisane nadogradnje i enormnog profita pojedinih građevinskih preduzimača.
Kao stari evropski grad koji je sačuvao multikulturalnost, čiji se gradonačelnik diči poštovanjem ljudskih prava, Novi Sad je morao sačuvati svoje najstarije zgrade i zaštititi ih od sitnih šićardžija i skorojevića, koji se bogate gradeći na većinom bespravno otetim atraktivnim lokacijama.
Na tim lokacijama su u većini slučajeva bile kuće poznatih, starih i poštovanih novosadskih porodica, koje su svojim delima zadužile buduće generacije Novosađana, koje je trebalo čuvati i oplemeniti, koje bi kroz turističku ponudu i edukativne namene Novosađanima donele drugu vrstu bogatstva, koje se ne može tako lako rušiti, oteti, oskrnaviti.
S obzirom da je veliki broj ovakvih zgrada već porušen, preostaje da se sve zloupotrebe u dogledno vreme iznesu u javnost konkretno i sa dokazima, a odgovorni odgovaraju pred zakonom i građanima.
Novi Sad je 1. februara dobio svoje zvanično ime i to na četiri jezika, a gradočanelnik je od tada moglo biti lice i katoličke i pravoslavne veroispovesti, dakle i Srbi ravnopravno sa ostalim stanovnicima tadašnjeg grada.
U tom smislu želimo da podsetimo na određene istorijske činjenice, koje potvrđuju kontinuitet života Srba na ovom prostoru: „Za bečki dvor u to vreme Srbi su predstavljali narod (Natio Rascianica), dok su za ugarske staleže oni bili samo trpeljiva verska skupina na vekovnoj ugarskoj teritoriji. Ovaj kamen spoticanja po pitanju Srba je uveliko odrećivao odnose između dvora i Ugarske, a na osnovu toga su Srbi neretko korišćeni kao sistem ucene za smirivanje naraslih nacionalnih strasti ugarskih (mađarskih) staleža.
Srpski narod se trudio koliko god je mogao da lavira između ovih različitih interesa i tumačenja njegovog pravnog statusa, težeći da prema situaciji svojim privilegijama obezbedi bolji i pravičniji pravni status, priznat i od ugarskih i carskih vlasti istovremeno.
Srpske privilegije su zbog značaja srpskog naroda za Monarhiju, tokom XVIII veka više puta potvrđivane, ali uvek i nanovo sa jednom ili više ograničavajućih klauzula, dok konačno nije sedamdesetih godina XVIII veka došlo do potpunog sužavanja i svođenja privilegija iz sfere narodno-crkvenih u crkveno-školski okvir.“ (Srbi u Habzburškoj monarhiji tokom XVIII veka – između bečkog dvora i ugarskih vlasti, Vladan S. Gavrilović, Nenad Đ. Ninković).
Srpski pokret Dveri će se kao i do sada uporno zalagati da se sva istorijski znamenita zdanja u gradu, dostojno obeleže spomen pločama koje bi podsećale na njihov značaj ,a da znamenite ličnosti Novog Sada dobiju imena ulica, trgova i spomenike.Tako bi i nakon 270 godina grad Novi Sad dobio dostojna svedočanstva o njegovoj bogatoj istoriji i mnogo odgovornije buduće generacije,koje će se ponositi svojim precima.
Apelujemo na prosvetne radnike da svojim profesionalnim pristupom daju svoj doprinos da mladi Novosađani poznaju istoriju svog grada i običaje svojih sugrađana, sa kojima dele praznik svog Grada.
Dragi Novosađani, srećan nam praznik i sačuvajmo naš grad!
GrO Dveri Novi Sad